امراضی که از طریق رابطه‌ی جنسی سرایت می‌کنند

علایم امراض مقاربتی:

این عادی است که امراض مقاربتی هیچ نوع علایمی از خود نشان نمیدهند. آنگاه شما متوجه نمی شوید که مبتلا به یک مرض مقاربتی شده‌اید. بعضی از این امراض می‌تواند باعث بوجود آمدن سوزش در هنگام دفع ادرار ، ترشحات از مهبل و یا پیدا شدن آبله در آلت تناسلی مرد و یا مهبل گردد.

شما اینگونه می‌توانید مبتلا به یک مرض مقاربتی شوید

امراض مقاربتی عموماً از طریق تماس بعضی از این اعضای بدن با یکدیگر سرایت می‌کند:

• مهبل
• لب های داخلی آلت تناسلی زن
• مقعد
• سر آلت تناسلی مرد
• دهن

امراض مقاربتی همچنان می‌تواند از طریق خون، ترشحات مهبل و یا هم تماس اسپرم با یکی از این اعضای بدن، سرایت کند.

اگر شما مقاربت جنسی از طریق مقعد و یا مهبل داشته باشید، خطر مبتلا شدن‌تان به امراض مقاربتی زیاد می‌شود.

در صورتیکه آلت تناسلی کسی را با دهن و یا زبان تان بلیسید، بچوشید و یا ببوسید همچنان امکان دارد که مبتلا به امراض مقاربتی شوید.

شما از این موارد نمی‌توانید مبتلا به مرض مقاربتی شوید

در این موارد امراض مقاربتی هیچوقت سرایت نمی‌کنند:

• بوسیدن و یا در آغوش گرفتن یک شخص.
• گرفتن دست کسی.
• استفاده مشترک از یک روی‌پاک و تشناب.
• استفاده مشترک از یک گیلاس جهت نوشیدن.

هیچ نوع بیماری مقاربتی از طریق هوا سرایت نمی‌کند.

شما نمی‌توانید از طریق استمنا مبتلا به یک مرض مقاربتی شوید.

خود را در مقابل امراض مقاربتی محافظت نمایید:

شما اینگونه می‌توانید خطر مبتلا شدن به امراض مقاربتی را کاهش دهید: 

• در صورتیکه شما با کسی ارتباط جنسی برقرار می‌نمایید، از کاندوم یا Femidom استفاده کنید.
• در تمام طول ارتباط جنسی، کاندوم یا Femidom را نگه دارید.
• در صورتیکه شما از هر دو طریق معقد و مهبل ارتباط جنسی برقرار می‌نمایید کاندوم را تبدیل کنید.
• در صورتیکه در دهن‌تان اسپرم بیاید، آنرا به بیرون تف کنید.
• با نوازش دادن آلت های جنسی یکدیگر با دست‌ها ارتباط جنسی داشته باشید. 

شما اینگونه می‌توانید خود را آزمایش نمایید

در صورتیکه شما ارتباط جنسی نامصؤن با کسی داشته اید، خود را آزمایش کنید.  

شما می‌توانید خود را در کلینیک نوجوانان، مراکز صحی و یا هم در مرکز جلدی و زهروی معاینه نمایید. آزمایش بسیاری از امراض مقاربتی در این مراکز رایگان میباشد. 

حتی در صورتیکه شما هیچ نوع علایم را در خود مشاهده نمی‌کنید و یا هم مدت زیادی از مقاربت جنسی تان گذشته باشد، باز هم خود را آزمایش نمایید.

معمولی‌ترین روش این است که آزمایش خون و ادرار خود را بدهید. ممکن است آزمایش از گلو، مهبل، مقعد و مجرای ادراری‌تان گرفته شود.

مهم است که بعضی امراض سرایت نکند.

در ارتباط به بعضی از امراض ساری یک قانون وجود دارد، و این قانون میگوید که شما در صورت داشتن یکی از این امراض، باید خود را آزمایش نمایید. سه مثال عمدهِ این امراض عبارتند از کلامیدیا، سوزاک و ایچ ای وی و آزمایش کردن خود برای این امراض مقاربتی رایگان میباشد.

اشخاص مبتلا به این امراض باید به کارمندان صحی بگویند که با کیها مقاربت جنسی داشته اند. کارمندان صحی بعداً با آن افراد تماس گرفته و برایشان می‌گویند که آنها نیز باید خود را آزمایش کنند.  

هرچیزی را که شما به کارمندان صحی می‌گویید محرمانه است. اشخاصیکه شما در باره آنها تعریف می‌کنید، نیاز به دانستن هویت شما ندارند. 

شما اینگونه از یک مرض مقاربتی نجات میابید

هنگامیکه نتایج آزمایشات را بدست آوردید، شما دوای لازم برای جلوگیری از آن بیماری را بدست میاورید.

اگر شما مبتلا به بیماری ایچ ای وی هستید، باید دوا را مدام العمر بخورید. این ادویه رایگان می‌باشد.

شما میتوانید معلومات بیشتر را در مورد امراض مقاربتی به لسان سویدنی در صفحهِ‌ انترنتی UMO.se بخوانید.